Miłość i filozofia w muzyce: kantata L’Eraclito amoroso Barbary Strozzi

Abstract

Przedmiotem niniejszego tekstu jest analiza kantaty L’Eraclito amoroso wybitnej i jednocześnie jednej z nielicznych kobiet-kompozytorek działających w Wenecji w okresie baroku Barbary Strozzi (1619–1677). Kantata ta to przykład recepcji idei filozoficznych w muzyce wokalnej XVII wieku. Analizie poddane zostały związki filozofii z muzyką i poezją, zaś w centrum rozważań znajduje się wyobrażenie miłości obecne w omawianym utworze w kontekście idei filozoficznych Heraklita z Efezu. Do przedstawienia tematu zastosowano narzędzia wywodzące się z badań nad retoryką muzyczną, relacjami słowno-muzycznymi oraz, pomocniczo, semiotyki muzycznej.